HEEMKUNDIGE SCHUTTERSKRING: tekeningen en schilderijen door Belgische Kunstenaars over de boogschutters(sport) (DEEL 2)

Constant Permeke (Antwerpen, 31 juli 1886 - Oostende, 4 januari 1952)

Belgisch expressionistisch kunstschilder en beeldhouwer.

Permeke als handboogschutter

Dit zou de schietstand van Jabbeke kunnen voorstellen ?

Constant Permeke - Dorp en boogschieting (olieverf op doek) (175 x 150 cm), MSK Gent (Lukas - Art in Flanders)

Ook in Blankenberge bij de Koninklijke Schuttersgilde van Sint-Sebastiaan was Constant Permeke bekend als schutter, 7 à 8 jaar na zijn dood werd dit herinneringsbord gemaakt (1960)

Ook in 1972, 20 jaar na zijn dood werd te Blankenberge bij de Koninklijke Schuttersgilde van Sint-Sebastiaan een herinneringsbord gemaakt als 'hulde aan de schutter en kunstschilder Constant Permeke'

Ook bij de Koninklijke Handbooggilde Karel De Goede (Brugge) vinden we naast vele bekende Bruggelingen uit de middenstand ook in 1933 Constant Permeke op nr 87 van de ledenlijst

----------------------------------------------------------------------------

________________________________

Henri Van Straten (Antwerpen, 5 oktober 1892 – spoorloos verdwenen op 7 september 1944) Was een Vlaams kunstenaar.

Samen met Frans Masereel, Jan-Frans Cantré, Jozef Cantré en Joris Minne hoorde Henri Van Straten tot de bekende Vijf, die na de Eerste Wereldoorlog de Vlaamse houtsnijkunst renoveerden. Van Straten was één van de oprichters van de vereniging Lumière.

Van Straten kreeg zijn artistieke opleiding aan het NHISKA (Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten, Antwerpen) onder leiding van Edward Pellens. Onder leiding van J.J. Aarts kreeg hij verder kunstonderwijs aan de Rijksacademie te Amsterdam, waar hij verbleef als uitgeweken soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Naast zijn houtgraveerkunst, waarin hij uitmuntte, beoefende hij ook de lithografie en de schilderkunst, waarin hij een zeer zinnelijk humanisme tot uiting bracht. Met zijn "Kruisweg" maakte hij al ophef en met platen als "Don Juan" (1925), "Landverhuizers" (1927), "La Boudeuse" (1931), "Dichter der Armen" (1932), "Het soldatenlief" (1934) en het latere meesterwerk "De zachtmoedigen" (1942) ontpopte hij zich als de meest virtuoze en geraffineerde onder de moderne Vlaamse houtsnijders.

Vanaf 1933 verbleef hij te Heide-Kalmthout. Hij verdween spoorloos in september 1944, toen hij te voet op weg was van Antwerpen naar Kalmthout, vermoedelijk tijdens het bombardement van Merksem. In 1992 werd in Heide Kalmthout een straat (Henri Van Stratenlaan) naar hem genoemd.

Henri Van Straten (1892-1944), 1934, De Schutter (linosnede) met alle elementen uit het populaire koning schieten

________________________________

Anto Carte (Bergen, 8 december 1886 - Elsene, 13 februari 1954)

Is een Belgische schilder en medeoprichter en belangrijkste bezieler[1] van de schildersgroep Nervia.

Naast schilderen beoefende hij ook andere technieken zoals glasraam, fresco, gravure en lithografie.

Hij volgde een opleiding aan de stedelijke academie van Bergen en de Stedelijke Academie van Schone Kunsten te Brussel. Na zijn opleidingen ruilt hij België voor Parijs, het toenmalige centrum van de moderne kunst.

Anto Carte (1886-1954)

emotionele schilder op initiatief van de groep Nervia

Mons zoon van een timmerman, Anthony Kaart (zijn wettelijke naam) werd geboren in Mons, 8 december 1886, in de straat zonder opgaaf van redenen (nu omgedoopt tot Rue Antoine Clesse). Goed in tekenen, werd hij in de leer bij de schilder en decorateur François Depooter. Rond 1905 studeerde hij Bourlard A. en E. Motte aan de Academie van Bergen. Het was ongeveer twintig jaar neemt hij het pseudoniem van Anto Carte. Van 1908-1910 studeerde hij aan de Academie van Brussel bij Constant Montald E. Fabry en Jean Deville. Samen met deze instructie, dan voert decoratief werk en vertrouwd te raken met de meest uiteenlopende technieken, zoals modellering, keramiek, houtsnijwerk geworden, wandtapijten ... Hij zal ook ondertekenen sets en theaterkostuums of bankbiljetten , marionet hoofden tickets of meubilair. Hij ontwierp ook een diploma in het basisonderwijs voor kinderen van gemeentelijke scholen van Bergen tot 1916.

Hij creëerde prachtige posters voor "entertainment van de stad Bergen," de "fair Messina" of "Battle zei Lumeçon "en natuurlijk de beroemde 1922 poster ter herdenking van de Slag bij Jemappes.

De kunst van het begin van de twintigste eeuw is vol van nieuwe trends te wijten aan de vele economische, sociale en politieke veranderingen in de late negentiende eeuw. De jonge Antoine Kaart zag de razernij van deze cruciale tijd, zowel met rug en eerbied. Terwijl je uit de buurt van de grote stromingen, hij staat te popelen om open te stellen voor de Parijse avant-garde.

In 1911-1912, kreeg hij een beurs en ging naar Parijs, waar hij de symboliek en het werken op een decorateur cirkel L. Bakst ontdekt. Tijdens zijn verblijf in de Europese hoofdstad van de kunsten, bezocht hij het Louvre, waar hij de Italiaanse schilderkunst van de vijftiende en zestiende eeuw bestudeerd. Daarna studeerde hij fresco in Florence. Anto Carte trouwde in 1913 Louisa Dujardin in Mons, waar ze samen te laten leven in Brussel. Er zijn echtscheiding en tweede vrouw Julia Franz bruiloft. Anto Carte reis naar Marokko, Spanje, Italië en de Verenigde Staten, met Emile Verhaeren (1912), waarvan de poëzie de sterk beïnvloeden en dat hij ook een aantal gedichten te illustreren.

Zijn carrière begint in 1917 met het succes van zijn eerste tentoonstelling in Brussel. In Pittsburgh (VS), de zestig schilderijen Anto open kaart wordt verkocht. Hij doceert eerste aquarel aan de Academie van Bergen, maar laat zijn antale stad om les te geven in Brussel, de vestiging in Wauthier-Braine (Waals-Brabant) en het verliezen van een aantal hele heldere bron van werkgelegenheid, met een paar uitzonderingen close (Het water Treader datum 1941). In zijn ogen is het land niet geploegd, maar wordt gereduceerd tot de rang van landschap. Werken gebaren niet langer belang (hij kan ze niet zien?). Nu zijn alle humanisme Anto Carte komt van de voorstelling van het werk, maar vooral diep ondervraging, pijnlijk, authentiek was hij tijdens zijn eerste keer. Het is niet genoeg om menselijke personages te zetten op het podium om humanistische kunstenaar te zijn. De Mons schilder was direct; Zijn schilderij is niet primair gericht op het intellect, maar wat beweegt, wat ons beweegt. Hij was één van de grote schilders te hebben geteeld zonder franje of intellectualistische subtiliteit, dat is een van de belangrijkste kenmerken van onze cultuur: die van de inter-subjectieve emoties.

Hij doceert theatervormgeving aan La Cambre en werd een professor aan de Academie voor Schone Kunsten in Brussel (1932), waar hij workshops van decoratieve en monumentale kunst leidt, leert glas in lood, fresco, wandtapijten ... Anto Carte is een van de oprichters van de groep Nervia (1928), waarvan de blootstelling is een van de grote keerpunten in zijn carrière. Hij werkte samen met Pierre Paulus, Taf Wallet, Léon Navez Louis Buisseret Rudolph Strebelle Frans Depooter en Léon Devos. De Nervia groep werd opgericht om de huidige expressionistische waarin sommige van de verleende onderscheiden. Nervia markeren een stempel op kunst in Henegouwen en elders in de periode tussen de twee wereldoorlogen, geïnspireerd door de Italiaanse meesters uit de Renaissance, maar het aanbieden van een hernieuwde gevoeligheid ten opzichte van traditionele thema's. In plaats van te spreken van de humanistische en sociale kunst.

Schilder zowel expressionistische en symbolist, Anto Carte blinkt uit in de tekening. Zijn lijn omcirkeld met een elegant silhouet scherpte van zijn personages, de details van een stilleven of het landschap. De samenstelling van zijn werken denkt lang, de lijn is streng, netto lijn, tekening dominante kleur. Hij had het geluk om haar persoonlijke stijl te vinden vanaf het begin en kon verdiepen, genuanceerd, vergeestelijken alles in zijn leven. Zijn humanistische cultuur de deur naar de voorstelling van de menselijke figuur. Zijn enthousiasme voor Verhaeren, die hij ontmoette in Parijs, is bepalend voor de keuze van de onderwerpen van zijn eerste periode als de visser en de schipper. Sommige van zijn werken geïnspireerd door het evangelie niet Vergelijk Breughel, anderen geïnspireerd door het land (landschappen, voorstellingen van arbeiders, vrouwen en kinderen) roepen de Sienese schilders uit de vijftiende en zestiende eeuw. Bij het aanpakken van de wereld harlekijnen, clowns en muzikanten, zijn schilderij is lichter, licht speelt een meer subtiele rol en draagt bij aan de genade van de samenstelling van de charme van de poëzie.

Anto Carte overleed in Brussel op 15 februari 1954.

Hierna volgen 8 werken van Anto Carte !