tekeningen en schilderijen door Belgische Kunstenaars over de boogschutters(sport) (DEEL 1)

Jan-Baptist De Noter (1786-1855)

Werd geboren op 30 november 1786 te Walem en verhuisde pas in 1814 naar Gent,              waar hij in 1818 Charlotte Maya huwde.

Jan Baptist was begeesterd door de studie van oude gebouwen en mede dankzij ka-nunnik Jan Schöffer (Schoeffer) die hem een opdracht gaf die tussen 1830 en 1850  driehonderdveertig schetsen en tekeningen op papier opleverde, wordt hij geroemd als redder van het historische stadsuitzicht te Mechelen. Zijn omvangrijke oeuvre vereeuwigde talrijke binnenzichten van kerken, stadspoorten en gebouwen, want veel viel sindsdien onder de slopershamer. Ook te Gent verwierf J. B. De Noter zulke verdienste.

Die aquarellen uit de verzameling Schöffer zijn weergegeven in het uniek kijkboek "Mechelen zoals J.B. De Noter het zag" van de Mechelse historicus en journalist Jan Neckers. De tekeningen van vlak voor de vroegste fotografie en voor de afbraak van de middeleeuwse stadsomwallingen, geven ook een goed beeld van de dominante gronden en gebouwen van kloosters, abdijen en refuges te Mechelen. Ze worden nog steeds beschouwd als een belangrijke iconografische bron bij opgravingen en archeologisch onderzoek in Mechelen.

------------------------------------------

Jan-Baptist De Noter (1786-1855), Pentekening en aquarel 'Binnenzicht in de kapel' van de handbooggilde in de Sint-Romboutskerk, Mechelen

1. detail

2. het geheel

--------------------------------------------------------------

Jan-Baptist De Noter (1786-1855), een staande wip bevestigd tegen de Sint-Niklaaskapel gelegen buiten de Koepoort, tegen de stadswallen, Mechelen

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Michiel Coxcie I (1499-1592)

Michiel Coxcie I (1499-1592), 1586, Sint-Sebastiaansdrieluik  (olie op paneel), Sint-Rom-boutskathedraal Mechelen. In 1585 lopen de godsdienstconflicten ten einde en wordt de oude orde hersteld. De eersten die een altaarstuk bestellen voor hun kapel in de Sint-Rom-boutskerk, zijn de boogschutters. De patroonheilige van hun gilde is, gezien zijn marteling met pijlen, de heilige Sebastiaan. Samen met Christus is hij het mannelijk naakt bij uitstek in de religieuze kunst. Op het linkerluik verschijnt Sebastiaan voor zijn rechter, in het midden wordt hij met pijlen beschoten en nadat hij dat overleefde wordt hij rechts alsnog doodgeknuppeld.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Gustaaf De Smet (1877-1943)

Gustave Franciscus (Gustaaf) De Smet (Gent, 21 januari 1877 – Deurle, 8 oktober 1943) was een Vlaams kunstschilder. Samen met Constant Permeke en Frits Van den Berghe behoort hij tot de grote drie van het Vlaamse expressionisme. Hij signeerde zijn werken vaak met Gust. De Smet. Levensloop[bewerken] De Smet werd geboren als zoon van de huisschilder-decorateur en fotograaf Jules De Smet. Gustave had een 4 jaar jongere broer, de impressionistische Léon De Smet. Beiden volgden de Gentse Academie. Terwijl Gustave eerder onregelmatig volgde, was Léon een schitterend student.De Smet trouwde in 1898 met Gusta Van Hoorebeke en bleef in Gent wonen. Eerst in 1908 volgde hij zijn broer Léon naar Sint-Martens-Latem. Daar ging hun aandacht eerder uit naar het impressionistische luminisme van Emile Claus, die in het nabijgelegen Astene verbleef, in zijn villa Zonneschijn. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, week Gustave met zijn gezin en zijn vriend Frits Van den Berghe uit naar Nederland. Van 1914 tot 1922 verbleven zij te Amsterdam, te Hilversum, te Laren en te Blaricum. In Nederland leerde hij zowel het Duitse als het Hollandse expressionisme kennen, waarbij de Franse schilder Henri Le Fauconnier een voortrekkersrol speelde. Dit betekende het grote keerpunt in zijn kunst.In 1922 keerde hij naar België terug, om samen met Frits Van den Berghe bij Permeke in te trekken, te Oostende. Toen had hij toch al de Sélection-beweging op gang gebracht, met de Brusselse kunstkenners André de Ridder en Paul-Gustave van Hecke. Na enige maanden trok hij weer naar zijn Leiestreek en in 1923 ging hij in Bachte-Maria-Leerne wonen en daarna in Afsnee, om zich ten slotte in 1927 in Deurle te vestigen.

Het voormalig huis van de kunstenaar in Deurle, nu zijn museum.

Zijn expressionisme, met de eigen kubistische inslag, had op dat moment een hoogtepunt bereikt, met zijn circus- en kermistaferelen, zijn accordeonspelers en zijn evocaties van dorp en huis, doordrenkt van zijn specifiek coloriet. Op dat ogenblik stond zijn expressieve kracht mijlenver van de visie van zijn broer Léon.De Smet overleed op 66-jarige leeftijd te Deurle. In reactie op De Smets dood zei Permeke: "Hij was nooit klein." De Smets woonhuis wordt bewaard als lokaal museum, dat een duidelijk beeld geeft van de leefomgeving en het atelier. Om de tand des tijds een beetje bij te vijlen heeft de gemeente geopteerd om het museum te restaureren onder leiding van architect Maarten Dobbelaere. De restauratie heeft plaatsgevonden in 2015-2016 en het museum is terug geopend op 15 oktober 2016. Het gebouw heeft opnieuw de uitstraling van welleer. Je stapt als het ware binnen in het leven van Gust en Gusta De Smet.

--------------------------------

Musée d'Ixelles - Museum van Elsene

Gustave De Smet (1877-1943), 1926, Le roi du tir (schutterskoning)

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Aimé Félix Delmarle (1889-1952)

Félix Delmarle (also known as Del Marle, or Mac Del Marle) was born in Pont-sur-Sambre, northern France, in 1889. His early artistic studies were at the School of Fine Arts in Valenciennes and, later, in Brussels. He moved to Paris in 1912, sharing a studio with Gino Severini and, through him, became acquainted with Futurism.

He finally joined the movement, being the only Frenchman to do so, in 1913 and published his scandal-making Futurist Manifesto against Montmartre in Paris-Journal the same year. Much of his early Futurist work, unsurprisingly, shows a marked influence of Severini.

Delmarle's Futurist period was relatively brief - about three years. In the early 1920's, influenced by Kupka, he moved towards abstraction. His later influences were Mondrian and Van Doesburg. He died in Paris in 1952

------------------------------------------------------

Félix Del Marle (1889-1952)

Del Marle Félix (1889-1952), Les Archers (peintre huile sur bois),

Musée des Beaux-Arts, Valenciennes, Frankrijk
(160 x 120 cm)

--------------------------------------

Del Marle Félix (1889-1952), Les Archers,
RMN-Grand Palais, Parijs, Frankrijk

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Maurice Langaskens (1884-1946)

Maurice Langaskens (°1884 in Ghent - †1946 in Schaerbeek).                                         His work was initially of the Art Nouveau style.

De Gentenaar Maurice Langaskens (1884-1946) was actief als schilder, aquarellist en graficus. Hij studeerde aan de beroemde Parijse Académie des Arts Décoratifs. Daarnaast ging hij ook in de leer bij de bekende Contand Montald. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hij opgelsoten in een Duits kamp. Hij kwam vooral na de oorlog tot volle expressie met etsen die vooral de arbeid illustreren.

Ik vond van deze Gentenaar 5 werken terug die interessant genoeg zijn om hier te posten

1. Zelfportret uit 1927 met boog en pijl                                                                                                      
2. Le tir à l'arc  (graveur à l'eau-forte, papier, ets) (70 x 54 cm)                                              Elisabeth Catherine de Groesbeek schonk op 12 oktober 1763 aan de gilde van Steenokkerzeel een ommuurd terrein achter de kerk. De ''Guldenpoort'', die toegang gaf tot het schietterrein, was versierd met het wapenschild van deze edeldame. Het was een stenen portiek opgetrokken in Lodewijk XV-stijl aan de Boekweitkoekstraat te Steenokkerzeel, gebouwd in 1763 en afgebroken in 1972                                                                        
3. Le Tireur a LÁrc / Schutterskoning die poseert met zijn Panache (Litho, gravure)                               
4. Le Combat /     (48.9 x 39.4 cm)                                                                                                   DEZE ART NOUVEAU ETS VAN DE BELGISCHE KUNSTENAAR MAURICE LANGASKENS (1884-1946) TOONT HERCULES IN HET MIDDEN VAN HET VECHTEN VAN EEN ARSENAAL VAN VOGELS. HET BEELD IN DE ARABISCHE WOESTIJN, HERINNERT DE LEGENDE VAN HERCULES GEVECHTEN MET STYMPHALIDEN BESCHREVEN ALS HEBBENDE FEROCITY GELIJK AAN DIE VAN LEEUWEN EN LUIPAARDEN. HIER LIJKT DE MYTHISCHE FIGUUR MET GESPREIDE BENEN MOMENTEN NA HET SLAAN VAN EEN ROOFVOGEL OVERHEAD MET EEN PIJL. EEN ANDERE VOGEL LIJKT OPGESPELD DOOR HERCULES' KNIE, ALS HET PROBEERT OM HEM TE SLAAN MET ZIJN UITGESTREKTE KLAUWEN EN DREIGEND GAPENDE BEK. GEREALISEERD IN EEN NEUTRALE SMAAK VAN BLEKE BLAUW EN AARDSE BRUINTINTEN, DEZE KLASSIEKE SCÈNE PAST NAADLOOS IN EEN VERSCHEIDENHEID VAN INSTELLINGEN. HET ETSEN WORDT ONDERTEKEND, GENUMMERD IN '30 / 150 'ONDER IN INKT DOOR DE KUNSTENAAR. “HERCULES DEVANT LES OISEAUX” (HERCULES VOOR VOGELS) WORDT OOK GESCHREVEN LINKSONDER. ORIGINELE WALNOOT FRAME.                                                                           BELGIUM, CIRCA 1930                                                                                                 
5. Roi de coeur (Aquarel en gouache op papier) 45 x 37 cm
6. Étude pour Les archers (triptych) (59 x 116 cm)
7. Et l’Arc en ciel brilla
8. Les Archers (peinture) (100 x 100 cm)

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Master of Frankfurt (1460-1533), 1493, Festival of the archers (oil on panel),

Koninklijk Museum voor Schone Kunsten, Antwerpen
                                    (176 × 141 cm)

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX